Krzycz.

Całuny rzęsistych mgieł
Tłumią każdy brzdęk
Niebacznej histerii wyrwanej
Z przerażenia krzyku

Całuny nieprzejrzystych cieni
Zasłaniają każdy wzrok
Nabrzmiały przestrachem
Uwięzionych lęków ofiary
Szarpnięcie, przebłysk bólu
Daremne gesty, urwane szepty
Głos zdławiony nagle
Milcz
Żadne słowa nie wrócą
Normalności
Żadna śmierć
Nie będzie łagodna
Nie dla ciebie…

Krzycz
Jeśli potrafisz...
Martwymi ustami

autor

Angel_of_Dark

Napisany: 2007-10-17 Dodano: 2007-10-17 13:22:18

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie