Krzyczysz...wołasz...potrzebujes...

Czasem trzeba umieć wyplątać się z czegoś co nas niszczy..

Te chwile smutku,bez sensu życie
Splamione myśli, smutne słowa
Niewierność Twoją,dni gdy krzyczę
Rzucanie w niebo,uderzanie głową...

Przekreślam

Zapominam

Nie ma.

I Twój uśmiech, niepełne szczęście
Szalone wypady, morze i góry
Za niebem pogoń,do piekła przejście
Przeszkody,wiatry,przeszkody,mury...

Przekreślam

Zwyczajnie

Linijką.

Zieloną trawę, Twoje zielone oczy
I łąkę z kwiatami i wspólny zamek
Strach i ból który umiesz spłoszyć
Złotą koronę i na głowę wianek

Przekreślam

Wypuszczam

Z moich rąk.

Tak trudno było zdobyć,
Trudno teraz zrezygnować
Pozbywam się więc uczuć
By nie umieć już żałować...

Nie ma

Nic.

Nie ma już zupełnie nic.I tak od początku miało być.Ale los przewidział inną kolej rzeczy.Inną dla nas..inną,którą nas zmęczył.Dziś z losem wygrałam.Jeden kupon...jeden los...jedno szczęście...Twój krzyk,Twój głos...ucieka wszystko..juz nie ma nic..Więc odejdź jak chcesz...jak nie to krzycz.

...szkoda ze nie umiem tak zrobic.

autor

szaallona

Napisany: 2007-01-13 Dodano: 2007-01-14 19:38:35

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie