krzyk
niepokój szarpie duszę
pragnienie niespełnione
miłość czysta a przeklęta
serce ściśnięte
lecz niezranione
jedyne co ból
ukoić może
to słodycz wiecznego
marzenia
zagarnąć wszystko
co najlepsze
dla doskonałości
istnienia
obecność nieobca
lecz niewyczuwalna
ciepło co dreszczem
po plecach spływa
oddanie niepokorne
tobie
wszystkiego co
dzisiaj czuję
w sobie
autor
anatea
Dodano: 2009-10-31 23:56:29
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Pieknie napisany . Bardzo mi sie podoba, Bol i udreka
az sie przelewa.Pozdrawiam