Krzyk

znikasz w krainie cieni
z każdym dniem chcąc tego bardziej
szamoczesz się coraz mocniej
pragniesz żyć w mojej pamięci
a ja boję się Ciebie teraz
nie myślę o dobrych chwilach
nie czuję już ich...
nie ocalę nic co było nasze

powolną śmierć wybrałam dla Ciebie
a Ty nie pozwalasz umrzeć uczuciu
choć oddalamy się od siebie
łapiesz końcówki emocji
ja staram się wymazać obraz
a Ty wołasz mnie
głośniej i głośniej....
krzycząc zagłuszam Twój głos

autor

singularis

Napisany: 2002-03-20 Dodano: 2007-02-24 23:20:13

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie