Krzyk w oddali

Świat mój ugrzązł,
Jak w piaskach ruchomych,
Gdziekolwiek stanie,
W dół się zapadam,
I nie ma miejsca,
Gdzie stanie bezpiecznie,
By wiatr uchwycic,
I gnać i iść do przodu,
I nie mam już siły,
By walczyć o oddech,
By przejść z natłoku,
Do kolejności,
I ludzie odchodzą,
I dnie me przechodzą,
Świat się mój pali,
Dusza mnie boli,
Choć liżę me smutki,
Wciąż nowe dochodzą,
To już za dużo,
Gdzieś krzyk mój w oddali,
Budzi mnie znowu,
I cierpię na nowo.
I nie mam siły..

autor

iwona721226

Napisany: 2016-08-15 Dodano: 2016-08-15 22:33:49

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie