KRZYŚ I SASZA
Przyjaciele się spotkali
Przyjaciele z dawnej dali
Tacy z dawnych lat
Nawet się niespodziewli
Że tak zmieni się ten świat
Jak to było w naszych czasach
Czy pamiętasz?-pyta Sasza
Tak pamiętam mówi Krzyś
Ta epoka juz nie nasza
Dawny już przeminoł rytm
Drogi Saszo jak dziś żyjesz?
Palisz czasem?,czasem pijesz?
Dziewczyn słodkich zrywasz kwiat?
Czy też może tamte style zostawiłeś dawno w
tyle?
Opowiadaj jak to? jak?
Miły Krzysiu,druchu drogi
Już nie chodzę w tamte drogi
Człowiek jakiś inny już
Inne także ma wymogi
Nie zdobywa tamtych Wzgórz
A Ty Krzysiu?,Co u Ciebie?
Ile to już lat? Nawet niewiem.
Nieuchwytnie mija czas!
Czy jak w piekle Ci,czy jak w niebie?
Czy też raz tak a raz tak?
Raz tak Saszo,a raz tak
Przecież człowiek to nie ptak
Żeby sobie mógł odlecieć
Praca,dom,sam wiesz jak
Dobrze wiesz jak to jest przecież
Tak wiem Krzysiu i bez słów
Bez czytania ludzkich snów
Zgadnąć można ludzkie cele
Najważniejsze dziś że znów
Mogło spotkać jak my dwóch i się spotkali
przyjaciele
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.