W krzywym wierźciadle
Przywracajmy należne miejsce staropolskim wyrazom i nie wmawiajmy sobie, że to archaizmy, zbyt dużo przyswajamy zagranicznych słów i za lat hmmm...
ale zrciadło zaje(czy)ste
cóż się tobie ukazało
chyżo bryka czarci chłystek
okutany ludzkim ciałem
lustro frontem w lico ściany
spójrz na problem z innej strony
o brykają dwa szatany
te nad wyraz są szalone
zerkódełko na sztorc postaw
oj tu biesów cała chmara
no to rozbij sprawa prosta
i niech czuchro hen s(trala)la
dzięki dobra twoja rada
w drobny maczek jako żywo
z strzaskanego oka dziada
Światłość niechaj na mnie spływa
autor
zielonogórzanin
Dodano: 2016-01-02 00:39:34
Ten wiersz przeczytano 1667 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
ZG. Twoje wierżciadle mają kola i krzydla w i z
Światowida.Pozdrawiam z Radością w Sercu i Dzieki za
Twój wiersz
Szanowny Najdusiu nie ma żadnego błędu
Zgadzam się z Juttą:-) :-) :-)
Pozdrawiam
Miłego dnia:-)
Błąd w tytule, winno być ZWIERCIADLE i będzie
poprawnie!
Wiersz ciekawy, ale forma zmusza do szukania źródła.
:)
propozycja do niczego nie zobowiązuje, wybór należy do
autora :)
Szanowna/y/ Marcepani, dobry pomysł, ale może lepiej
nie umieszczać tych zapomnianych słówek jako
słowniczek i niech czytelnicy troszkę poszperają gdzie
trzeba i na pewno znajdą, a źródeł wiele☺
ciekawy pomysł - proponuję pod wierszem umieścić mały
słowniczek wyrazów, z którymi jak autor się pewnie
domyśla, czytelnik może mieć kłopot :) pozdrawiam.
ciekawy wiersz Pozdrawiam:)dziękuję za komentarz u
mnie
wier/ź/ciadle masz napisane:)
Popraw tytuł: ,,zwierciadle,,.
:))) Dziękuję za życzenia.
Dobre :) pozdrawiam noworocznie