Książka
czasami człowiek bywa zagubiony
znajduje sie w matni
już nie wie co czuje
z jednej strony się raduje a z
drugiej płacze
krwawi bo bardzo boli
jakby cierń przebił skórę
tyle lat za nimi a teraz myśli
nieustanne
co z tamtymi uczuciami
gdzie się to podziało
chyba wyparowało
znikło jak bańka mydlana
a teraz tylko szara rzeczywistość
przyzwyczajenie
nagle pojawił sie on
namieszał jej w głowie
myśli ciagle o nim i
teraz się zastanawia czy rzucić wszystko
dla niego
zamknąć poprzedni etap w
książce i zapomnieć
Komentarze (1)
życie trzeba chwytać za uzdę
bo pójdzie swoją ścieżką
a wracać podobno się nie lubi
więc bierz i żyj
Pozdrawiam serdecznie