Księga Życia

Ludzkie życie -jest jedną z kart,
zapisanych w grubym świata skoroszycie.
Jego elementy składają się w jedna całość,
która społecznością bywa nazywaną.

Jeśli bliska nam strona,
w tym samym podąża kontekście,
chce się z nią wspólnie stworzyć najpiękniejsze treści.
I zabiegać wciąż tylko o to,
by wszyscy chcieli czytać,
tworzące Nas wersy, z niekłamaną ochotą.

Bywa również tak, nierzadko,
że ktoś przełoży Nas w szeregu, zastąpi inną kartką.
Tutaj cala powieść diametralnej ulega zmianie,
szczęścia jedna chwila w pamięci pozostanie.
I chciałoby się wówczas, przy użyciu korektora,
zamazać coś, do czego wrócić się nie zdoła.

Lecz się nie udaje, a po upływie czasu
Już inny sens dostrzegamy w splocie tych samych wyrazów,
podkreślając kolorem poszczególne słowa,
które z Naszego ciągu szarych liter wyróżnić się zdoła.
I dobrze, że są takie radosne momenty,
Dają nadzieje i siłę, na życia dłuższe, mniej barwne fragmenty.

Zaczyna się nowy temat w innym już rozdziale,
w środku bólu nie widać, znikły wszelkie żale.

Bo tylko wzmianka o Nas pozostanie na wieki,
w jednej z zakurzonych półek nieodwiedzanej biblioteki.
Dopóki nie przyjdzie KRYTYK WIELKI
I zagłębi się w każdy detal naszej egzystencji.

Jemu pozostanie nieomylne ocenienie:
Czy da drugie życie robiąc z Nas bestseler, czy wrzuci do pieca... na spalenie.

autor

dyzio170

Dodano: 2007-04-17 16:43:27

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie