Księżniczką
Dla siebie
Liście na grobach emocji
Kiedyś tam rosły róże
Ale teraz nadeszła jesień
Ostatnie zeschnięte płatki opadły
gdzieś w okolicach Twojego serca
Komediowo puste oczy
w których czasem jest coś śmiesznego
które nawet są czarujące
ale nic po za tym
Mogłabyś być księżniczką
gdybyś regularnie nie roztrzaskiwała
za sobą wszystkich drzwi
Nikt nie chce przechodzić przez szkło
bo zrani sobie stopy
Nikt nie będzie płyną przez rzekę smoły
Bo za dużo tam rekinów obojętności
Oni nie przepłyną rzeki wpław
Nurt wzmocnił się znacznie
odkąd skończyłaś być dzieckiem
Więc pozostaje Ci samotne łóżko świata
poduszka wyobraźni
dach nieba z niewidocznymi gwiazdami
Nie martw się-
za sto lat będzie Ci to wszystki jedno
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.