Księżyc romantyk
Księżyc
Niepoprawny romantyk
ze swej mlecznej drogi
wciąż rozsypuje zakochanym
srebrny pył pod nogi
ramieniem nocy otuleni
wpatrzeni tylko w siebie
nic poza sobą nie widzą
oni i księżyc na niebie
czas zatrzymał zegary
noc dla nich taka krótka
spragnieni pocałunków
szepczą czułe słówka
księżyc to ich powiernik
zapisze złotymi głoskami
ich miłosne wyznania
przechowa je latami
po latach rozsypie te słowa
srebrnym pyłem pod nogi
zakochanym ,szczęśliwym
może twojemu wnukowi...
autor
karmarg
Dodano: 2012-09-05 09:14:32
Ten wiersz przeczytano 1724 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
ten księżyc ..ten to ma widoki:))))))
jak ładnie... czas na miłość jest zawsze, w kazdym
wieku.... :-)
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
autorze/ko proszę koniecznie poczytać o rymach. W
dzisiejszej poezji jeśli już wiersz rymowany, to
proszę zapomnieć o rymach gramatycznych typu: drogi -
nogi. te - są dobre dla dzieci. trzymam za słowo i
daje punkt na zachęte. pozdrawiam;-)
..wiersz natchniony blaskiem księżyca,skąd ja to
znam...
Ładnie:)
Jestem sową. Nie cierpię gorąca, przy blasku księżyca
odpoczywam.
Pozdrawiam:) miłego wieczoru.
Romantycznie,maicznie
tak bardzo klimatycznie,
refleksja się snuje
i pięknie rymuje
Piękny ten Twój ksieżyc i do tego romantyk. Podoba mi
się.
księżyc niepoprawny romantyk
pięknie to ujęte
oczy takie rozmarzone
i włosy w kucyki upięte
Pozdrawiam serdecznie
magia, melancholia - rozmarzyłem sie....
Pieknie.Z przyjemnoscia przeczytalam:)Pozdrawiam.
Magicznie a jednocześnie bardzo refleksyjnie, jednym
słowem hm wartościowo. :)
podoba:)
Piękny wiersz- bardzo mi się podoba.
Ten księżyc to ma różne ciemne sprawki na sumieniu,
ale jak go nie kochać:) Pozdrawiam miło:)