Kto chce bym kochał...
Kto chce bym kochał, ten wart kochania,
bo czym docenić miłość inaczej,
jak dać uczuciom słuszne doznania,
by nie zaniosły się próżnym płaczem.
Kto chce bym wielbił, ten wart
wielbienia,
bo czym jest miara poświęceń takich,
które uczuciom każe doceniać,
i dawać szczere, miłości znaki.
Kto chce bym cierpiał, ten wart cierpienia,
bo czym jest ból, wśród tych radości,
co sercu mówi, dość już zwątpienia,
najwyższy czas jest ufać miłości.
Kto chce bym kochał, ten miłość ceni,
którą już na nic…już nie zamieni.
autor
Grand
Dodano: 2008-01-31 10:54:46
Ten wiersz przeczytano 717 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Dlaczego to ci cierpią, których miłości nie chce nikt,
a ten co jest kochany jest szczęśliwy, choć wszystko
jest mu obojętne... nie rozumiem tego.
Wiersz dobry zarówno w budowie jak i w przekazie.
Zostawiam swój głos
Dojrzały wiersz, a ile nietuzinkowych
przemyśleń.Jestem pod wrażeniem:)
Wiersz, ktory trafia prosto do serca. Wart
wielokrotnego czytania.
Wiersz bardzo "zgrabnie" skonstruowany. Treść w nim
zawarta wskazuje o głębokiej wrażliwości Autora.
Przepiękny wiersz, wprowadza wiosenny nastrój, daje
nadzieję!
Moje gratulacje. Świetny wiersz! Bardzo dobre rymy
okalające. Trudno jest napisać wiersz z takimi rymami
żeby jednocześnie sylabotonizm się nie łamał. Tobie
się udało, no i treść nie banalna.
zgadzam sie z poprzednikami...wiersz pachnie
profesjonalizmem
Wspaniały opis odczuć serca które kocha i chce być
kochane. Zresztą całość świetna!
chciałbyś świat mierzyć swoją miarą,piękną
miarą,byłbyś dobrym przewodnikiem,a wiersz podoba mi
się ,dobrze się czyta i jest pełny pozytywnej enegii.+
dołączę się do słów poprzednika i zazdroszczę talentu
Ładny i niełatwy wiersz :) nie pomylę się jeśli
powiem,że mamy tu do czynienia z talentem :)