KTO KOCHA NAJMOCNIEJ?

Pytanie być może przewrotne -
Rozśmieszy, oburzy niektórych...
Choć dla mnie odpowiedź - kanonem!
Już pytam: kto kocha najmocniej?

Uderzmy się pięścią gdzie serce:
Pięć palców, a każdy ktoś bliski...
Policzmy dziś wspólnie uczciwie
Nie bacząc na dąsy bądź żale.

Tam ławka... W niej oczy marzące
Pawełka... Małgosi... nieważne.
Do dzisiaj gdy o nich myślimy:
On, ona kochali najbardziej.

A potem matura, majówki...
Przyjaźnie do deski grobowej.
Myślimy że one – TO – właśnie...
Choć gasną słomiane jak ogień.

W dzień śliczny idziemy chodnikiem
Przypadkiem(?) upada w dół książka
Dłoń czyjaś włos oczy chabrowe...
Wiążemy się stułą dozgonnie.

W kościele twarz ojca srogiego,
Co karcił, perory słał, gromił.
Dziś: uśmiech i rzewność z łez nutką.
Wymagał bo kochał, staruszek...

I wreszcie obrączka na palcu
Na którym? - Ach, wszyscy to wiemy:
Serdecznym, dlaczego? To proste...
Najdroższą określa nam – matkę!

Cień wierny - od krzyku pierwszego,
Do deski, na której jej truchło...
Nieważne czyś nicpoń czy w biedzie,
Ze wszystkich kochała najmocniej...

/ mówmy Im to... ...póki są... /

autor

wodnik2

Napisany: 2008-06-29 Dodano: 2008-07-15 00:12:47

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie