Kto kocha - zrozumie
Oczy nie kłamią, więc spojrzeć w nie nie
dasz,
boisz się, prawdę na dnie serca chowasz,
a w duszy coraz większa piszczy bieda
i pęka głowa.
W przestrzeni wzrokiem szukając pomocy,
cierpisz, wciąż świeże rozdrapując rany,
mało ci jeszcze tych bezsennych nocy
i dni przespanych.
Aż wreszcie pękło, siedzieliśmy razem
i grzech się wylał co sen z oczu
spędzał,
czekasz na wyrok choć życie nie karze,
a ja nie sędzia.
Przytulę tylko, ten gest mówi wszystko,
sam jestem przecież po życiowych
przejściach,
czy ja się mylę, czy w twych oczach
błysnął,
promyczek szczęścia?
autor
karat
Dodano: 2017-03-12 11:31:14
Ten wiersz przeczytano 1938 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (72)
znalazla rozgrzeszenie i nadzieje, w oczach pojawilo
sie szczescie:)
piekny wiersz
milego dnia:)
bardzo mi się podoba:) pozdrawiam miło:)
ładnie podałeś: grzech, który się wylał, oczy, które
nie kłamią, duszę, w której piszczy bieda.
i ładnie zakończyłeś - promykiem szczęścia.
jestem pod dużym wrażeniem.
pozdrawiam. miłej niedzieli :)
Trzeba przyznać, masz talent... swietny!
Pozdrawiam Serdecznie
Oczy mówią wszystko.
Wierzę, że błysnął :D Pozdrawiam serdecznie +++
Miłość wybacza, czeka i wiele potrafi znieść. By tylko
musnąć, ciut szczęścia, tylko tyci,tyci:) Kto kocha,
kochał - ten wie.
Miłego dnia :)
oczy nie kłamią więc łatwo ujrzeć promyk szczęścia
Pozdrawiam serdecznie:)))
Śliczny wiersz z serca napisany.
Pozdrawiam Karacie
Witaj,
niech ten promyczek jaśnieje i trwa...
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam,
podziwiam pozdrawiam
Na miłość warto czekać, choć nie jest łatwo.