Którędy...?
Rodzicom, których miłość jest większa od niepełnosprawności ich dzieci...
Którędy do Ciebie, Panie?
Czy tylko przez wrota z Piotrem i
kluczem?
Czy tylko przez schody co każą wciąż
piąć się w górę?
Czy tylko przez owoce dobra bez pestek?
Czy tylko przez przedsionek ciasny od
krzyży?
A może na skróty?
Trochę na przełaj?
Przez ocalone dziecko
I miłość w oczach chorego Michała?
Przez dwa koła jednoosobowego wózka?
Przez pieszczoty nieczującej dłoni?
Przez cierpliwość łagodzącą cierpienie?
Którędy do Ciebie, Panie?
Czy tylko drogą "na skróty"...?
autor
kingula:)
Dodano: 2008-03-02 11:51:03
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Na skróty do śmierci się idzie. Ku Życiu przez
wytrwałość, ciągłe zmagania, powstania, wspinaczkę i z
miłością, której na imię służba.
na skróty to można jak się za późno wstanie, pozbawić
się śniadania albo makijażu, ale nie do raju...sama
bohaterka o tym wie! Gdyby to ode mnie zależało, to
nagrodę Nobla za miłość największą przeznaczyłabym dla
rodziców niepełnosprawnych dzieci, za ich nadzieję i
wytrwałość.Za serce, które nie pytra dlaczego i kocha
bezwarunkowo! Ważny wiersz i podejmuje temat , który
dotyczyć będzie coraz więcej rodzin!