Ku pamięci...

['] ['] [']

Ja tu siedzę...
a Ty tam
leżysz spokojnie...
Znużona całym długim życiem
Które przeszłaś
Z wielkim uśmiechem na twarzy...
Bo Ty byłaś
mym Aniołem...
ale choroba wyssała z Ciebie
wszystko co najmilsze, najpiekniejsze...
Zamknęła Twoje ciało
pod marmurową posadzką...
A dusza uleciała daleko...
Nie dziś...
Nie wczoraj...
I tylko mały znicz..
Na pamiątkę mych wspomnień...
Które umarły 7 lat temu.

autor

nadwrażliwa

Napisany: 2005-11-01 Dodano: 2005-11-01 12:05:04

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie