Ku przestrodze........

Sekundy, minuty, godziny
mijają wciąż nieubłagane
Powstałe na sercu rysy
wolniutko są czasem sklejane

Choć pamięć do wspomnień się garnie
dreszcz serce jeszcze przenika
To ślady boleści bieleją
a blizna powoli zanika

W pamięci wyryty obraz
ten wiatr który skończył czytanie
Nadzieją zaś pozostało
otwarte ciągle pytanie

Gdzie został sens nauk zapisany
w umyśle, czy w głębi serca
Bo serce pamięta na wieki
zaś umysł to zwykły szalbierca

Co zrobić by drogi nie zgubić
tak jasno i prosto wskazanej
By kiedyś po latach nie wspomnieć
daremny był trud .......zapomniałem

autor

kazekpolak

Napisany: 2005-04-11 Dodano: 2005-04-11 19:44:38

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie