Ku przeznaczeniu
Jak okręt nocą płynący do brzegu,
aby odnaleźć dla siebie ostoję,
podążam krętą drogą życia, w biegu
tam, gdzie się spełni przeznaczenie
moje.
Wierzę, że światło latarni z oddali,
tęsknocie w sercu port przyjazny wskaże.
Wiem też, że ono gdzieś się dla mnie pali,
wskazując miłość i spełnienie marzeń.
autor
Sotek
Dodano: 2013-03-15 07:41:39
Ten wiersz przeczytano 4794 razy
Oddanych głosów: 119
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (102)
Płyniesz po oceanie życia, w oddali widać światło
latarni. To miłość rozświetla życie!
/ Pierwszy wers czytam ,, do brzegu ,, /.
Pozdrawiam.
:)Witaj Marku.
msz, ten jest jednym z najpiękniejszych twoich
wierszy.
Będę cierpliwie czekać w bezpiecznej przystani na
kolejną dawkę poezji, którą serwujesz nam,
czytelnikom.
Pozdrawiam:)
Taki delikatny...najbardziej podoba mi się, wiara, że
"światło latarni w oddali, tęsknocie w sercu port
przyjazny wskaże". Miłego dnia.
Ładny, optymistyczny wiersz:))
Gdzieś się pali.Ładnie o przeznaczeniu.
Przyzwoicie o życiu. nie jest wcale taki zły ten
utwór.
Krótko, ładnie i wystarczy.Przyjemny wiersz.Pozdrawiam
Gdy duszę krzepi wiara zdrowa, łatwiej przez życie
jest wędrować! Pozdrawiam!
Ładnie. Myślę, że w pierwszym wersie powinno być "do
brzegu", lub "ku brzegowi" zamiast "ku brzegu", ale
może się mylę. Miłego dnia.
Jak dobrze znów Cię czytać:)Wiesz,że uwielbiam te
klimaty i ten nastrój,którym owiniesz strofy, aby dać
jak najpiękniejszy prezent:))))Serdeczności Sotku:)
nazbyt ckliwe, acz o życiu
"Wiem też, że ono gdzieś się dla mnie pali,
wskazując miłość i spełnienie marzeń"...i tak 3-maj:)+