Kuchenny wiersz

Czekam, aż kawa bedzie gorąca,
aż okap sam się włączy.

Złapię cię tam,
gdzie twoje ramiona spotykają się z twoimi rękami.
Opowiem o szczęśliwym śmiechu,
tęsknych spojrzeniach,
zaskakujących spostrzeżeniach.

Śpię do zachodu słońca,
dopóki chmury nie opadną,
dopóki księżyc nie pokaże swojego oblicza.

Tam cię zainicjuję,
w planie, który powinien działać długoterminowo.
Przygotuj się na kolejną bajkę,
z przemienionymi stworzeniami
i dowcipnymi uwagami.

Uśmiecham się, dopóki nie odwzajemnisz uśmiechu,
i aż w końcu dołeczki nie zostaną zakopane
za łyżki w zlewie.

Tam będę cię kochać,
próbując utrzymać maskę.

autor

Mirabella

Napisany: 2024-03-02 Dodano: 2024-03-02 13:19:21

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie