Kult przedmiotu

Żyjemy w świecie przedmiotów, przedmioty zawładnęły nami,
To są martwe rzeczy, lecz w pogoni za nimi, sami się zatracamy,
Reklama jest wszechobecna, otacza nas z każdej strony,
Kup mnie, kup mnie – woła na głos a my wpadamy w jej szpony,
Tracimy własne zdrowie i życie w pogoni za kolejnymi przedmiotami,
Żyjemy na pokaz w śród ludzi, przedmiotem drugą osobę się mami,
Ja to mam, a jak ty tego nie masz to gorszy jesteś ode mnie,
Kult mamy w przedmiocie a nie w osobie – nie wiem co dalej będzie?
Zamiast kolekcjonować wspomnienia oraz fajne przeżycia,
Skupiamy się na tym, aby to przedmiot był celem naszego życia,
A prawda jest taka, że wszystko co mamy to i tak zostanie,
Wiec zostańmy, ale w głowach ludzi – to jest wyzwanie.
Przedmiot można zgubić, może się zniszczyć lub zostanie zabrany,
Lecz to co mamy w głowie, na zawsze pozostanie z nami,
Przedmiot to jest tylko przedmiot choć jego wartość może być wysoka,
Lecz sam przedmiot bez ludzi nie znaczy nic, rzecz to bezwartościowa,
W przedmiotach wyrażamy wdzięczność do drugiej osoby,
Kolejne przedmioty ułatwiają nam życie dla swojej własnej wygody,
Lecz jeśli nie człowiek a przedmiot ma być celem samym w sobie,
To kto o Nas sobie wspomni i zapali nam znicza na grobie?

autor

KryniuR

Napisany: 2018-07-05 Dodano: 2018-07-05 11:00:13

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie