Kwiatu Sen
Śnij mój piękny kwiecie
O jedwabistym złotym lecie
Sen twój jak pył na wietrze
Marzeń twych na proch nie zetrze
Pomiędzy źdźbłami traw wysokich się
przebijesz
Wśród podobnych całkiem roślin się nie
skryjesz
Znasz swoją wartość i wyjątkowość wielką
Choć nie zawsze doceniasz swe piękno
Płatki twe cudowne i powabna woń nektaru
Owadów rój małych zwabiasz alchemią
czaru
W promieniach słońca radośnie rozkwitasz
Czy to snów czas…To pełnia życia
Poranna rosa jest wielkim spełnieniem
Po chwili staje się tęsknym cierpieniem
Wciąż czujesz ukryte pragnienie
Drżąc oczekujesz na deszczu tchnienie
Zmierzchu jak co dzień od nowa jest czas
Do snu Cię otula księżyca blask
Poczuj kwiecie magię namiętną gwiazd
wiecznych na niebie
Wszystkiego sens jest…To ja dla Ciebie
Śnij teraz wciąż…
Komentarze (9)
Pięknie rozmarzony i pełen czaru wiersz. Pozdrawiam
serdecznie
Lirycznie...Ładnie:-)
Piękny. Miło po zwariowanej dniówce w pracy wyciszyć
się takim wierszem.
Ukołysałeś romantycznie. Dobranoc
romantycznie ....ciepło o miłości
pozdrawiam:-)))))))
Delikatnie, eterycznie, subtelnie. Piękny ciepły
klimat tworzysz słowami. Pozdrawiam
Piękna kołysanka... Pozdrawiam :D
Gdybym ja tak mogła pisać...hm,zamyśliłam się .Piękny
wiersz.
bardzo mi sie podoba romatycznie :)