kwiaty i znicze
nie płaczę
nie mam już siły
rozkładam znicze
i kwiaty
chcę głowę pochylić
pragnę Cię zobaczyć
pozbieram wspomnienia
wiatr do Ciebie
przywieje
a ja przyklęknę
powiem -
że bardzo tęsknię
dla Mamy
nie płaczę
nie mam już siły
rozkładam znicze
i kwiaty
chcę głowę pochylić
pragnę Cię zobaczyć
pozbieram wspomnienia
wiatr do Ciebie
przywieje
a ja przyklęknę
powiem -
że bardzo tęsknię
dla Mamy
Komentarze (16)
jak tu nie ulec sile wiary skoro wierzymy w to czego
chce od nas stwórca
Ładny, prosty wiersz, pełen prawdziwych uczuć.
poruszająco i prosto wyrażone uczucia,,,pozdrawiam
cieplutko
a ja pochodzę w milczeniu po tutejszych zaniedbanych
nekropoliach:(((
a jak pogoda pozwoli to pojadę rowerkiem na groby
naszych lotników do Leconfield bo nie byłem u
chłopaków jak wiosną a im pewnie smutno tam samym:(((
pozdrawiam serdecznie:)
bardzo wzruszająco:)
Wzruszający wiersz
pozdrawiam
-- pięknie... wzruszająco... takie chwile właśnie
przed nami...
Poruszające wersy. Nie jeden czytelnik może utożsamić
się z wierszem, pozdrawiam.
dzięki kochani serdeczności
Tylko tyle i aż tyle! Pozdrawiam!
Wzruszająco.
Serdeczności przesyłam.
Bardzo ładnie. Ja jednak płaczę
Pozdrawiam Jowitko
Ładnie, prosto wyrażona myśl.
Nie dociera jakoś do mnie wers
"chcę czoła uchylić". Czy nie uważasz, że lepiej
brzmiałoby "chcę głowę pochylić", lub inaczej?
Miłego dnia.
Wzruszylas.
Poruszajace slowa pozdrawiam