lance(lo)t

trzej kosiarze na niebie, czerń okrywa pola,
z chirurgiczną precyzją wycinasz jęczmienie.
noc obrasta w ziarninę, za horyzont chowa
deformację obrazów, deformację ciebie

z chirurgiczną precyzją wycinasz jęczmienie
z oczu, które widziały, co chciały zobaczyć:
deformację obrazów, deformację ciebie -
lancelota (pozostał miecz ostry jak lancet)

z oczu, które widziały, co chciały zobaczyć
nie wyłuskasz już więcej niż wypłaczę sama -
lancelota (pozostał miecz ostry jak lancet)
byłam inną ginewrą, nie umiałam kłamać

nie wyłuskasz już więcej niż wypłaczę sama
nim pod krzyżem północy naiwność przekonam –
byłam inną ginewrą, nie umiałam kłamać.
trzej kosiarze na niebie, czerń okrywa pola

autor

zorianna

Napisany: 2009-02-27 Dodano: 2009-02-27 11:33:00

Ten wiersz przeczytano 1095 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie