Las
Tą ścieżką dojdziesz do lasu
nie płosząc ptaków Emmo
Emma zapomina o kulach
i ciałach
leżących wzdłuż drogi
budzi ją tylko
krzyk dziecka
martwi nie mogą
śnić się
wchodzić w usta
powinni znać
swoje miejsce
popr.
autor
ILL
Dodano: 2013-09-28 13:21:05
Ten wiersz przeczytano 2032 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Świetny wiersz, bardzo przejmujący obraz, a
symboliczny las jak miejsce ucieczki i ukojenia.
Pozdrawiam :)
Świetnie napisany wiersz z naprawdę poruszającym
przekazem, gratuluję i pozdrawiam:)
Ciary na plecach. Tyle .. Pozdrawiam :)
wzruszajacy wiersz-pozdrawiam serdecznie
Niesamowity wiersz. Cóż mogę powiedzieć wypełniona po
brzegi emocjami? Warto było czekać tyle chwil na
wiersz ILL...Pozdrawiam :-)
opisać poetycko traumę innych ludzi, nie łatwo. Mogę
tylko pogratulować.
Wiersz opisujący traumatyczne przeżycie. Obraz
przemawia. Miłego dnia.
dawno cię nie czytałam, dobry wiersz:):) krzyk dziecka
na zawsze wryje się w pamięć:):)
bardzo tajemnicza miniaturka
dramaturgia domu co przykrył ziemię,kule ,wojna...
oryginalnie z przekazem
pozdrawiam
Dziękuję serdecznie za komentarze,Krzysztofie masz
rację.
Wydaje mi się, że dla jasności winno być: "o domu, co
przykrył ziemię" (niekoniecznie z przecinkiem).
Bez tego "O" czytelnik, niekoniecznie podąży
precyzyjnie za wizją autorki.
Poza tym - urzeczony jestem pięknem wiersza!
O ile w przypadku tego utworu można mówić o pięknie,
wszak opisuje brzydotę!
Mocny tekst, zatrzymałam się na dłużej, bo warto.
Pozdrawiam cieplutko-:)
świetny tekst! gratuluję
:)
dający do myślenia..Brawo:) Pozdrawiam :)
Ciężko zerwać z przeszłością.
Pozdrawiam:)