Łaski...

Jeśli pojawi się tylko,
Na Ulicy Złotej zakręcie.
Bo stamtąd zawsze przychodzi.
Jeśli wyśle szpiega motylka,
Wraz z tajemniczym mignięciem,
By sprawdził, czy biel już odchodzi.

Wtedy, znając jej znaki,
Czujna. Wybiegnę naprzeciw.
Rozłożę szeroko ramiona.
Pozdrowię zbudzone ptaki,
Ma radość jak gołąb wzleci,
A ONA stać będzie zdziwiona.

Wykonam głęboki wdech,
Obłoczkiem się roześmieję,
Bo mam dla niej dziś wieści.
Z różowych ust wydam : ,,ech!’’
Bo w uszach tak szumnie wieje,
Chcę w kilku słowach jej streścić:

-Że spóźniona nieprzyzwoicie, figlarna wiosenka jest cała.
-więc zniecierpliwiona tym faktem, sama się zakochałam.

Bez tęczy, zieleni i słońca.
I wszystkich jej pomocników.
Ja? Już zgłupiałam do końca,
Przy takim jednym ogniku!!!!!

.....każda pora dobra...na motylki w brzuchu.................

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-03-17 00:16:29

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie