A lata żal...
W powietrzu czuć jesień
w konarach drzew,
ochrą swój ślad zaznacza
wśród liści morza,
a mnie już szkoda
tych jasnych poranków
co lśniły jak zorza.
Prześniły się
bajeczne lata kolory,
jeszcze rozkoszna lilia
barwami się pyszni,
a mnie już żal
tych zaczarowanych nocy
utkanych z kwiatów wiśni.
Srebrną firanką pajęczyny
osnuta róża
desperacko wychyla
twarz do słońca,
ale jej pobladłe płatki
żałośnie wyczuwają
nieuchronny zapach końca.
Babiego lata nici
po polach się snują
a myśl samotna
gdzieś w niebo ulata,
wrzosy fioletem
ścielą się po łąkach,
to już powolne umieranie lata.
Komentarze (46)
wszystko przemija
lecz znow bedzie nastepne lato
ze swoimi barwami i urokami:)
Piękna melancholia Mnie również szkoda lata
Swoim pięknym wierszem przypomniałaś mi piosenkę
Jerzego Połomskiego "A mnie jest szkoda lata" :)
Pozdrawiam serdecznie i ciesz się jeszcze pięknym
sierpniem
bardzo ładnie o odchodzącym lecie
Pięknie ale tak smutno ,tylko płakać.Jesień to okropna
pora roku wszystko umiera.Pozdrawiam.
pięknie
nasze koło życia
niech się z tym przyrody
wciąż toczy i toczy
i niech każdy obrót
nadal zawsze będzie
piękny i uroczy:)
pozdrawiam serdecznie:)
jeszcze może jeden turnus, albo dwa
i po lecie będą tylko wspomnienia,
ale to co się przeżyło, w następne lato do
poprawienia.
Pozdrawiam serdecznie
ładnie,
zacznie się jesień - pora poetów;)
Tesknota za latem,ladnie opisana.
Pozdrawiam.:)
Tesknota za latem,ladnie opisana.
Pozdrawiam.:)
Od świętej Anki zimne noce i poranki. Niestety,
prawda. A to lato w Polsce takie nieprzewidywalne. Za
to pięknie opisane w Twoim wierszu. Pozdrawiam :)
zachód słońca to początek końca...
Żal mi lata, ale nie upałów...
Miłego dnia:)
Mnie też już zal się robi ale kurczowo trzymam się
zieleni. Pozdrawiam pogodnie.
bardzo ładne! jesienią też można się zachwycić :)