A lata żal...
W powietrzu czuć jesień
w konarach drzew,
ochrą swój ślad zaznacza
wśród liści morza,
a mnie już szkoda
tych jasnych poranków
co lśniły jak zorza.
Prześniły się
bajeczne lata kolory,
jeszcze rozkoszna lilia
barwami się pyszni,
a mnie już żal
tych zaczarowanych nocy
utkanych z kwiatów wiśni.
Srebrną firanką pajęczyny
osnuta róża
desperacko wychyla
twarz do słońca,
ale jej pobladłe płatki
żałośnie wyczuwają
nieuchronny zapach końca.
Babiego lata nici
po polach się snują
a myśl samotna
gdzieś w niebo ulata,
wrzosy fioletem
ścielą się po łąkach,
to już powolne umieranie lata.
Komentarze (46)
Dzięki wszystkim miłym czytelnikom, pozdrawiam
wszystkich serdecznie
Pięknie piszesz swoje wiersze
ARABELLO, czytając je, jestem
w wyczarowanym przez Ciebie
ogrodzie do którego powoli,
ale nieubłaganie zbliża się
Jesień.
Miłego dnia:]
piękna melancholia...mam nadzieję, że długo będzie
umierać:) pozdrawiam
Och jak ładnie namalowałaś letnie obrazki Arabello, a
mnie jest szkoda lata, bardzo...Pozdrawiam Cię
serdecznie
Errata* - cieszmy:)
Piękny obrazek przyrody
ze szczypką goryczki,iż lato przemija,mnie też
szkoda,ale jeszcze ono jest,zatem ciszmy się
nim,dopóki trwa.
Serdeczności przesyłam Arabello:)
Mi też szkoda lata bo najbardziej ze wszystkich pór
kocham lato
pozdrawiam:)
Tak, lata zawsze żal.
Choć wiemy, że za rok powróci,
to gdy sierpień nastaje, człowiek
lekko się zasmuca,
bowiem wnet babie lato i jesień
przed nami.
Jednak nadzieja w odradzaniu i to jest to życie
wieczne.
Mam nadzieję, że jeszcze trochę nacieszymy się tym
odchodzącym latem. Ładny wiersz. Pozdrawiam:)
Tak, jesienia juz pachnie.
Pozdrawiam:)
Każda pora roku jest piękna, ale najcieplejsze jest
zawsze lato. :):)
a mnie jest szkoda lata,,,,,:}
Lecz się słońcem cieszmy jeszcze,
nim jesienne przyjdą deszcze!
Pozdrawiam!
Ładny wiersz:) pozdrawiam
:)