O lataniu

Nie zabierzesz błękitu
spod skrzydeł ptaka, który
przecina go echem wolności.
ńie zatrzymasz go w biegu
po kolejny słońca promień,
z którego utka chwilę wolności.

Nie zatrzymam ciebie...
Twoja dusza skrzydlata
umrze zamknięta w dłoni.
Nie pokonam potrzeby latania,
do którego ręce rozkładzasz chcąc
nie mnie lecz przestworza objąć.

Jesteś wolny...
zniewolony pragnieniem latania.

Pawłowi ten ostatni raz...

autor

mimozana

Napisany: 2009-05-25 Dodano: 2009-05-29 17:40:06

Ten wiersz przeczytano 3601 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie