Lato usycha

lll Lll

Już tylko kot się kładzie na mych kolanach
i wtula z cichym pomrukiem w obłok burzy
słowo szeleści jak zerwany oddechem liść
na ustach łza usiada, ścieżką spływa z gór

Jak lipa bez liści i kwitnienia, lato usycha
i radość zastyga w miodnym brzmieniu
jak wieczór bez skrzypiec, kulawi się dym
szarpiąc poetą, by w ciszy sam nie płakał

Szroni się strumyk srebrząc szept ust łkawy
gęsi krzyk dolatuje z nieba i cichy żal żurawi
lato usycha, noc głucha łan gwiazd rozsiewa
i księżyc patrzy z daleka, w pełni tęsknienia

autor

kszak

Napisany: 2024-02-19 Dodano: 2024-02-19 15:37:56

Ten wiersz przeczytano 326 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie