Ławka
„Ławka”
Siedział na ławce
Cały mokry od deszczu
A może to łzy?
Gorzkie
Nagle na jego twarzy pojawił się wesoły
promyk
Promyk słońca jasny i ciepły
Światło – nadzieja
Spod chmur zwątpienia
Wstał i poszedł
Lecz nie sam
Z przekonaniem wiary
Wiary w miłość
autor
Hunter In Darkness
Dodano: 2007-01-02 00:06:42
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.