Lechowi

Leszkowi,który pisał opowiadania ze świata przyrody ,szczególnie o ptakach.

dziś patrzysz na nas z góry przez Boga wywyższony
choć tu pośród nas
niczym mityczny Syzyf kamieniem choroby przygnieciony
do ostatniego zabicia serca i życia tchnienia
dziś zapisane ostatnie zostały księgi Twego życia strony
i nie czujesz na plecach swych tego kamienia
ale Ty żyjesz bo przecież żyłeś
dla nas wraz ze swym sercem i zapisanymi słowami
nawet śpiewałeś dla nas
wraz ze swymi ptakami
i pozostaniesz i będziesz
bo tu na moment byłeś
jak każdy przecież jak każdy pośród nas
w kwietniowy dzień przyszedł Twój czas
dziś siedzisz na chmurze i nowe opowieści snujesz
nitką wiosennego słońca skrzętnie je zapisujesz
rozdajesz swój dobroci uśmiech pośród aniołów
i patrzysz na nas co ujrzeć pragną Cię z dołu
dziś nie czujesz już bólu i cierpienia udręki
wszystko pogrążone w zadumie i ciszy
tylko nikt już nie powita i nie poda ręki
nie zobaczy Ciebie tutaj ani nie usłyszy
ale dziś na zawsze się nie żegnamy
kiedyś wszyscy znów się spotkamy
i powspominamy stare dzieje
może napiszesz o tym książkę
a ja nowy może też jakiś wiersz ułożę
trzeba wierzyć , trzeba mieć nadzieję
bo nikt i nic nie wyrwie Ciebie z pamięci
będziesz tam gdzie wszyscy święci

przyjmij go do swego królestwa
dobry Boże

Leszek od 10 roku życia chorował na nieuleczalną chorobę rdzenia kręgowego.Jego osłabiony organizm nie wytrzymał zwykłego przeziębienia.

autor

Maciek.J

Napisany: 2015-04-14 Dodano: 2015-06-07 00:07:00

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie