Lecz lud oszukany...
Nieśmiertelność jest dana,
Nam na tacy łaski.
A lud choć oszukany,
Spija nocy blaski.
Zasuwa zasłony,
Kryje światłość jasną.
Umysłem wiedziony,
Co ma mądrość własną.
Jak człowiek wyzuty,
Z własnego myślenia.
Pełen mściwej buty,
I słów zaślepienia.
Pełen podłej złości,
Jadem wypełniony.
Woli gdy chce gościć,
Czas niedokończony.
Nieśmiertelność jest dana,
Czy musimy chwytać.
Lecz lud oszukany,
Bierze i nie pyta...
autor
Grand
Dodano: 2010-04-14 10:29:49
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
wiersz ponury i smutny, ale prawdziwy...ludzie jednak
są różni i w tym pociecha...pozdrawiam
Lud jest jak trawa na łące, depczą ją samozwańczy
pasterze i baranów różnych tysiące.
Wyzuty.(. y ) uciekło, gra na uczuciach milionów jest
tylko przygrywką.