Lecz pozwól mi...

To przedostatni sierpniowy wieczór,
lecz pozwól, że w sercu na zawsze zatrzymam Cię...
Mówiłeś... pójdziemy razem nawet na koniec świata,
tam nigdy nie gasną barwy lata.

To już ostatni tak płomienny zachód słońca,
który przyniesie nazajutrz tajemnicze świtanie.
Teraz już wiem, że tamten zmierzch, noc i
wciąż odczuwalne tęsknoty wołanie było ostatecznym pożegnaniem.

To przedostatni sierpniowy wieczór,
lecz pozwól że w sercu zatrzymam Cię.
Twoja miłość była snem.
więc pozwól mi, że w sercu już na zawsze zatrzymam Cię...

You are my shelter my tears and laughter the sunlight and the wind you are my angel you are the joy that love can bring...

autor

Dezydka

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-08-30 21:48:20

Ten wiersz przeczytano 368 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie