Nie jest zapóźno, nigdy nie...

Twoim dziełem przeznaczenia, jest tracić czas...

Ktoś zapomniał wyłączyć po północy światło.
Ktoś zapomniał zatrzymać czas.
Zegar wybił kolejną godzinę.
Tak jakby szczęście miało wieczność trwać...

Pobiegły za mną dwa mokre blaski.
Ty niosłeś w ręku klucz, który nagle
pod naporem wstydu pękł.
Minął... kolejny dzień.

Zgasło przed progiem neonowe światło...
W naszą ostatnią nadzieje wkradł się martwy czas.
Minął rok... nie czuje żalu.
Minął już rok... od kiedy nie ma Nas.

autor

Dezydka

Napisany: 2006-09-06 Dodano: 2006-09-07 21:03:23

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie