Leda

Znajomemu po utracie ukochanego psa

Jest taki czas w którym gasną gwiazdy
i taki dzień który nie ma słońca
jest taki moment co nie ma odwrotu
i jest tęsknota co nie zna końca

są chwile bólu i sny niemocy
jest sto uśmiechów co nic już nie znaczy
rozdarte serce pod płaszczem nocy
i on samotny w swojej rozpaczy

miłość odeszła i już nie wróci
myśl z ciężkich powiek sen tępy odpędza
cóż pozostało tylko się smucić
życie nie bajka a on w nim jak nędzarz

odarty z miłości odziany w tęsknotę
zwinięty w bezsensie własnego istnienia
ukrywa przed światem własną miernotę
słabość i kruchość z gorączką zwątpienia

lecz zapamiętaj !!!

pies nie odchodzi odejść w naturze leży człowieka
usiądź tuż obok tak po cichutku Ledka na ciebie tu wiernie czeka
i... nie odeszła za daleko bo to nie w pieskim jest zwyczaju
nie za górą jest za rzeką jest tuż obok w swoim raju
łączy w bólu twoje oczy szczeka głośno choć nie słyszysz
a jej ogon przeuroczy wiernie tobie towarzyszy.

autor

sylwiam71

Napisany: 2014-09-17 Dodano: 2014-09-17 14:22:54

Ten wiersz przeczytano 1121 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie