Lęki

Heńka ma lęki. Okropne blizny
na ciele wytłaczają w niej strach sypiący się
wodospadami spod jej powiek.

Jej usta pachną maliną. Świeżość doznań
schizofrenicznych tryska z jej warg owocami-
niepohamowaną siłą natury przygniatają do twardej
ziemi niczyjej.

Błądzi po ciemku. Muska swoimi kruchymi
dłońmi skrawki świata, odłamki dziwacznie trzeszczących powierzchni,
wierzy w poznanie siebie przez dotyk i doświadczenie.

Nie powinna oddychać, szaleńcy nie oddychają, ale
chce ona żyć. Umierać wieczorami przy zapalonej
lampce, rankiem popijać tabletki na życie-
kapsułki istnienia, mikronadzieje na wschód.

eksperymenty. część kolejna "twarzy"

autor

Tajemna magia przypadku

Dodano: 2008-03-18 22:36:10

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie