lepiej nie mówić
gdy starego zapytasz
jak ci zdrowie smakuje
nie oczekuj że powie
co go boli lub czuje
że zaniki pamięci
twórczo ducha wspierają
że wciąż w kościach coś łamie
mięśnie z bólem wierzgają
świat się jakoś pomniejszył
perspektywa zamglona
nawet twarz ta z lusterka
jakoś dziwnie zmarszczona
słońce także chłodniejsze
nie jak dawniej bywało
rok co roku jest krótszy
czasu jakby za mało
powie z lekkim uśmiechem
że wciąż czuje że lepiej
lepiej przecież nie mówić
co go w ciele telepie
2011-01-20
Tym, co lubią przesadnie pytać - jak się czujesz?
Komentarze (20)
świetny :) co prawda nie mam wszystkich objawów , ale
powoli sie zaczynają ;)
Moja krew a ten lekki uśmiech to jest TO! ...i tego
się trzymajmy ;)...Pozdrawiam serdecznie:)
W pewnym wieku niektóre dolegliwości to chleb
powszedni. Uciążliwy i trudny do przełknięcia, ale
stanowi nieodłączny element życia, którym bądź, co
bądź należy się cieszyć. Dlatego wszystkim tym
dzielnym Staruszkom, którym strzyka i trzeszczy życzę
dużo ciepła na obolałe stawy:))) Wiersz bardzo mi się
podoba. Pozdrawiam.
Iść z duchem czasu, nie myśleć co boli, życie jest
piękne, korzystaj z niego do woli :)
Jak sie czujesz kochanie z dala ode mnie?
Przesada czy nadmierna ciekawosc?.Bardzo
dobry wiersz!+++
A a jeśli zapyta - Jak się czujesz kochanie? :)
Kiedy się nie narzeka, to i o dolegliwościach się
zapomina. A takie pytania czasem naprawdę potrafią
irytować :) Pozdrawiam!
Ot co w glowie niektórym komentującym, szklanica i
dziewica; jak nisko te dziewice cenicie, no- no. Ale
to nie autora wiersza, wiersz owszem lekki,
poprawnie zbudowany i z przesłaniem, czyli OK.
a mój świat się powiększył- bo teraz wszędzie robi się
daleko :):):) pozdrawiam
bardzo ciekawie przedstawiona złota jesień ...i tylko
nie pytaj ...gdzie babie lato ...ładny ...pozdrawiam
ciepło
Pojękiwać, narzekać - przecież to bez sensu / lepiej
zajrzyj cichaczem do swego kredensu / wyciągnij
nalewkę napełnij szklanice / chwyć za telefon i zaproś
dziewicę... (to tak na marginesie... pst... ;)))
I Ty nie pytaj, jak się czuję. Fajny wiersz,
melancholijny, a końcówka uśmiecha. Uśmiecham się
więc, zaczynam rozumieć;) Pozdrawiam.
a propo, a jak się czujesz? odpowiem za Ciebie -
wspaniale , bo świat jest piękny a reszta taka jak ją
widzimy. Pozdrawiam wesoło:))
starość nie jest łatwa...każdy chce czuć się
potrzebnym i akceptowanym
Wiersz bardzo życiowy i prawdziwy :)