W lesie. Proza poetycka.

Zatracam się w opisach przyrody......

Maleńka ścieżka biegła od drogi przez las niewielki,
przez korony drzew wdzierało się światło.
Przebijając się przez szmaragdową ścianę liści
było czyste jak szlachetny diament.

Młode brzózki o białych pniach i gibkich gałęziach
niczym radosne dziewczęta z delikatnymi
dzikimi konwalijkami i paprociami ozdabiały
poszycie leśnego runa.

Powietrze przesycone delikatną wilgocią
muzyką ptasich tonów, szmerem i śmiechem
lekkiego letniego wiatru zachwyconego
swą beztroską swawolą.

Miejscami konary drzew były tak splecione
ze sobą ,że tworzyły istny baldachim
w kolorze zieleni z prześwitującymi
promieniami słońca.

Tessa50

a w sercu słowa z zespołu Kombi :"jak mam żyć, gdy................... LISKU102 - CIESZĘ SIĘ, ŻE CZYTASZ I DZIĘKUJĘ :)

autor

Tessa50

Napisany: 2009-12-11 Dodano: 2009-12-12 11:35:07

Ten wiersz przeczytano 6476 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie