Lesie ukochany
wiersz gwarowy
Lesie ukochany
Zielony lesie nas
lesie ukochany,
teloś razyj straśnie
bez wiater sarpany.
Duzoś nom co roku
podarków darowoł
woń twoja i i spokój
zdrowie nom ratowoł…
Dziś mi serce płace
i ciało i dusa
lezys połomany
lesie ukochany.
Drzewa,grzyby,maliny,
jagody,borówki,jeżyny
kwiotuski pochniące,
zioła lekujące,
syćko na pram uskło,
kańsi się podziało,
reśte z holnym wiatrem
we swiat odleciało.
Jak na cmentorzu twoim
holny lesie stojem.
cołkiem zamiertwiało,
to serdusko moje….
Komentarze (24)
Żal tych naszych pięknych lasów, które tyle dobroci
nam dały. Pozdrawiam.
Piękny wiersz... Smutek człowieka ogarnia gdy patrzy
się ile zniszczeń poczynił wiatr.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny:)
zbrodnia niszczenie lasów
a tak nas broniły od hałasów
żywiły nas czym tam miały
do domu niosę koszyk cały
Piękny gwarowy wiersz Skoruso:))Pozdrawiam
serdecznie:))
Uwielbiam Pani wiersze :-)
Piekny wiersz mimo bardzo smutego przesłania żal lasów
i przyrody
Pozdrawiam serdecznie Skoruso
Na pociechę zostawiam dla Ciebie nutkę z okazji
jutrzejsego święta
razem z ze słonecznym uśmiechem
https://www.youtube.com/watch?v=NztsZEZAqfY
Smutne przesłanie.
Wielka strata :(
Pozdrawiam, skoruso.
Lasy nam znikają, niszczą, wycinają
Pozdrawiam skoruso
jak zawsze z ogromna przyjemnoscia cie czytam:)
pozdrawiam:)