Leżąc na ziemi, patrząc na...

Leżałam na ziemi
Ze spodu chłód wywierał
Ziemia była twarda, wilgotna,
Ale mnie gorąc rozpierał

Było mi dobrze
Patrzyłam na obłoczki
Tak podobne do siebie
Wyciągające ku słońcu rączki

Ciekawe jak jest w niebie?
Pomyślałam…
Lecz w Podróż się tam nie wybierałam
Za bardzo życie ziemskie pokochałam

Było mi cudownie
Patrzyłam jak chmurki przesuwają się w bok
A ty byłeś obok
I ani nie cierpiałam
Ani smutku nie zaznałam
Tylko się cudowną chwilą napawałam…

Już teraz wiem, że cię pokochałam!

autor

NaJkA

Napisany: 2007-05-03 Dodano: 2007-05-03 18:36:51

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie