Łezka

Łza – czysta, bezbronna, nie chciana...
Biegnie po różanym policzku, niestety nie sama.
Czym zawiniła? Pragnieniem miłości i szczęścia?
Czy była godna jego odejścia?
Zostawił ją, podeptał uczucia, zgasił wieczny płomień.
Lecz czym zawiniła? Co złego miał do niej?
Może to, że go kochała, bez reszty się oddała...
Nigdy tego nie zapomni, wciąż będzie cierpiała.
Nie ożyje na nowo, nie ma tyle siły,
A łzy wciąż nowy płomyk będą gasiły...

autor

atlanta

Dodano: 2004-05-20 19:03:33

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie