Lina

W pewnej bajce na dziwnej planecie gdzie ludzi pragnienia róznić się nie potrafią spotkałam latarnika z łuczywem w ręku. W chwili ciszy był zatopiony, zasmucony w swym lęku.

Dusza Anioł Cię wiedzie. To usmiech, zabawa, wir życia. Dusza Derwisz natomiast nie wyjdzie z ukrycia.
Dzień za dniem splata w warkocz przeszłość z przyszłością. Smutek głosu ból wielki walczy wciąz z radością.

Pytasz mnie choć i tak wiesz, że ja odpowiedzia byc nie mogę.
Idziesz, kroczysz, upadasz, wstajesz, widzisz jednak wciąz drogę.

A ja po raz kolejny powiem chodż, podam rękę.
Nie potrzeba Ci mysli czy to małe czy wielkie?

Nie do tańca na sznurze porównywac Cie trzeba. Ni do łąki kwiecistej ,do żadnego drzewa.
Rzuce linę przyjazni. Do przetrwania żalu własnie jej Ci potrzeba.

Może czasem mnie poczujesz i zobaczysz i poznasz.
To sa Twoje decyzje co ma odejśc co zostać.
Ja tylko gdy Ci sił na chwile juz braknie
na planecie Małego Ksiecia pozapalam latarnie.

Gdy lisem bedziesz nie ogród lecz różę obiecac Ci pragne.
Oswoje Cie nie ze sobą lecz z Twym trudnym swiatem, który mimo szarości ma wciaz w sobie te magię.

Nie potrzeba do tego żadnego spotkania ni dniem ani nocą.
Nie potrzeba tez pytań dlaczego i po co?
Najwazniejszego dla duszy żaden zmysł nie odbiera bo gdy mówie dzień dobry-imie moje nadzieja.
Nie na świat lepszy, piekniejszy recepte dac przychodzę.Pozamieniać gór stromych tez nie umiem w ciepłe morze.
Jestem by to chronić bo ja juz wiem,ze to nie mija.
Jestem i moja i Twoja lecz wolna niczyja.

Prawdy ani tez kłamu nie zbuduje z Twych mostów.Fiołkiem sobie zwyczajnym jestem tak poprostu.

autor

Harima

Napisany: 2005-04-14 Dodano: 2005-08-14 22:58:39

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie