Linia życia...

Życie to koszmar istnienia
Pozornie zwane szczęściem
Zabija każdą możliwą chwilą
Siejąc spustoszenie wielkie

Daje by zabrać w sekundzie
Cieszy by ranić do krwi
Drąży marzenia przecudne
To znów wyciska łzy

Kusi wizją spełnienia
Wabi pięknem obrazu
By podeptać wierzenia
Ukazać świat bez wyrazu

Popycha w otchłań nadziei
Roztacza blaski uczucia
To znowu w jednej chwili
Rysuje obraz zepsucia

Rozdaje siłę do trwania
Sercu daje natchnienie
Wnet rzuca na kolana
By wdeptać w ziemię

autor

AndyB

Dodano: 2005-12-18 16:11:07

Ten wiersz przeczytano 1776 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie