List do ... o ...

Pytasz się mnie co słychać w moim życiu ...
Zupełnie nic ani w trzeźwości ani w stanie po piciu.
Może jednak opowiem Ci o mojej ciekawości,
Bo ciekaw jestem jak to jest żyć w miłości?
Siedzę w pokoju, siedzę gdzie cztery ściany,
Tylko ja i moje westchnienia, sam zakochany ...
Jeśli jestem zakochany to dlaczego siedzę tu sam,
Jeżeli obiekt mojej miłości chodzi po świecie tam?
Dlaczego przy mnie nie jest ukochana osoba?
Przecież ona mojego serca najcenniejsza ozdoba.
Aby miłość prawdziwa była musi być odwzajemniona,
A wybranka mojego serca nie jest do mnie nakłoniona.
I dlaczego to tak ma być?
Ja przecież bez niej nie potrafię żyć ...
Moja dusza o niej całą wieczność marzy.
A rozum toczy wspomnienia o jej rumianej twarzy.
Jej piękne oczy na mnie patrzące, jej delikatne włosy
W ręku przepływające (dlaczego oddzielne są nasze losy?)
Jej śliczne ząbki w uśmiechu się okazujące,
Jej usta ... (dlaczego wspomnienia są takie raniące?)
Ona cała ... Nawet bogini pozazdrości jej figury
Ciała, taką cudowna stworzyć chciały prawa natury ...
I stworzyły, jeszcze piękniejsza niżby chciały,
A ja przy ich tworze czuje się taki nie doskonały ...
Jeszcze do dziś wspominam jej delikatność i ciepło ciała.
Oddałbym swoje ciało, rozum i dusze aby tylko ona na mnie chciała
Spojrzeć, a już nie wiem co bym dal aby się do mnie odezwała
Albo aby mnie dotknęła. Moja osoba z żądzy wiele razy się spalała.
Lecz to co mam dla niej to za mało,
Bo nic więcej nie mam jak tylko dusze, rozum i ciało.
Chciałbym jej oddać ten cały świat, ba, cały wszechświat,
Zerwać dla niej najpiękniejszy kwiat.
Pragnąłbym aby ona przy mnie poczuła się jak w niebie ...
A powiedz mi co słychać u Ciebie?

autor

Erorys

Napisany: 2005-11-15 Dodano: 2005-11-15 20:26:17

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie