List do Janusza Ś.

Wstrząśnięty historią Janusza Świtaja, musiałem choćby nieudolnie podzielić się moimi myślami na ten temat z innymi internautami.

Ty wcale dziś nie chcesz, ani łez, czy współczucia,
Zamiotłeś swoje śmieci, pod dywan z pościeli,
Niech nikt Ci nie wmawia, świadomości bez czucia,
Bo każdy słyszy swój chór, bezdźwięczny, anieli.

Masz prawo do marzeń, prawo do wyzwania
Na ubitą ziemię, tej cichej nieznajomej,
Masz prawo patrząc na swych najbliższych starania,
Zburzyć mur bezsilności, zbełtanej, zamglonej.

I tylko żal nadziei, bezstronnej kobiety,
Ubranej w przeżyć muślinowych szal, tak zwiewny,
Że choć nie musisz, przymierzać sztywne gorsety,
Pamiętaj, że jesteś nam wszystkim, tak potrzebny.

autor

Jastrzębiec

Napisany: 2007-03-03 Dodano: 2007-03-04 04:59:18

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie