List do Niego

A więc
to już trzy lata
odkąd Cię nie ma.
Ja wciąż żyję-
tak jak prosiłeś.

Każdego ranka
połykam garść tabletek
przeciwdepresyjnych,
zgodnie z zaleceniem
doktora.

Zimą-
karmię sikorki.
Latem-
oglądam zachód słońca.
Z okna mego pokoju.

Wychodzę z domu
dwa razy w tygodniu.
Raz na cmentarz
i raz do kościoła.

Do kościoła.
By wykrzyczeć Bogu,
że w niego
już nie wierzę.

Wiesz?
Nawet się uśmiecham.
Trzy razy dziennie-
tak jak prosiłeś.

I już nie płaczę.
A ludzie mówią,
że nie mam serca.
I nawet nie wiedzą,
że mają rację.

Nie mam serca.
Umarło razem z Tobą.

Wspomnienia to takie dziwny wytwór naszej pamięci, który przychodzi wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy, gdy najmniej ich potrzebujemy.

autor

Anyway

Napisany: 2005-02-26 Dodano: 2005-04-02 10:24:28

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie