LIST DO SIEM

Powiedz mi wreszcie marna istoto…
Jak bardzo mnie nienawidzisz…
Wyobrażasz sobie mnie pewnie jak błoto…
I za plecami najczęściej szydzisz…

Co sobie myślisz wredny padalcu…
Że istnieć będziesz po kresy wieków?…
Ślizgasz się w życiu jakby na smalcu…
Nie omijając wysepek grzechów…

Przestań już istnień rzuć się do piekła…
Samym swym bytem naturę ranisz…
Poducha sumienia już całkiem zmiękła…
Zło w czystej postaci do syta karmisz…

Widziałeś już wszystko, co widzieć mogłeś…
Nie można już ciebie zdziwić…
Poczekam cierpliwie aż się szczebel potkniesz…
O ten, za który się nienawidzisz…

autor

K.K

Dodano: 2007-08-09 19:38:38

Ten wiersz przeczytano 983 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie