LIST PIROMANA DO KOCHANKI...

od niego do niej...wpisany tu,pod moim nickiem,by schować go przed światem i móc czytać, kiedy tylko serce zapragnie...

Piromanem się stałem, odkąd ciebie poznałem;
rozpaliłem najpierw ogień pożądania,
dokładając do niego drwa przywiązania.
Płomienie liznęły nas wyuzdaniem i namiętnością
I napełniły ognistą radością!

Kolejny wznieciłem,
gdy pożar rozkoszy ogarnął nasze ciała
Po nim
nejedna iskra nadziei została.

Następny ogień
był ogniem tęsknoty;
ten podsycałem powoli
drwami milczenia i zobojętnienia...
aż spłonęły, do twojej suchoty...

Mało mi było!
Zapałki wypadły mi z ręki
co doprowadziło natychmiast
do twojej udręki!

Co ja zrobiłem?

Wtedy płomień dopadł mego ciała
Powoli...mocniej...moja głowa drżała!

Gdy już pozostał
tylko żar rozpaczy
pytałem sam siebie:
czy ona mi wybaczy...?

A jednak, jednak!
Nie pozwoliłaś zgasnąć płomieniom pierwotnym
I za to cię kocham!
Twój piroman (już nie samotny)

niech ich miłość płonie jednym, niezmiennym płomieniem...;-)

autor

Oshin

Dodano: 2006-05-16 07:18:11

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie