Listopadowy deszcz

Stałaś przed ołtarzem z nim,
przyjacielem mym z kości i krwi,
zaniepokojony czynem Twym
uciec chciałem już i zagrać
swój smutek na ostatniej mej gitarze,
cokolwiek się stanie wyjdę a
księdzu w rękę cisnę te dwa krążki...

Nie mam pojęcia czy tak
kończy się me życie,
lecz sensu nie ma ta chwila
gdy Cię w bieli widzę z kumplem
a oczy Twe do moich kłamią,
nic nie ma już sensu, wiedz,
że dla mnie już jedynie
listopadowy pada deszcz...

...z nikim się nie podzielę

autor

czarnula

Napisany: 2008-11-08 Dodano: 2009-01-04 20:37:45

Ten wiersz przeczytano 921 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie