i w listopadzie...

W listopadowej nostalgii
dostrzec można też piękny świat
Spójrz, jak kształtem swych płatków
wzrok cieszy chryzantem kwiat.

W ostatnich liściach na drzewach
uśmiechy złote migocą
spadają zaraz na trawy,
jak gwiazdy bezchmurną nocą.

O tych złocistych promykach,
pamiętaj, w dzień szary, mglisty,
gdy ptaki smucą odlotem
a nastrój będzie też dżdżysty.

Można jak witraż je wkleić
na szyby, by rozkwitł freskiem,
rozśpiewał serce strapione,
roztańczył dzień barwnym deszczem…

autor

Maryla

Napisany: 2005-11-08 Dodano: 2005-11-08 03:46:33

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie